- пӱчшӧ
- Г. пӹ́чшӹ1. прич. от пӱчкаш.2. в знач. сущ. пильщик. Пӱчшӧ-влак пел пӱнчыш шуыч, теве эртенат каят, а куштыра тугаяк. яндар да кишан. Н. Лекайн. Пильщики дошли до середины сосны, вот уже пропиливают и её, а опилки такие же чистые, смолистые.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.